کد مطلب:315349 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:179
دزد به سرقت اعتراف کرد
13- یكی از خادمان حرم حضرت ابوالفضل علیه السلام به نام حاج محمد شماع گوید:
در سال 1960 میلادی زایری از مردم بصره وارد حرم حضرت عباس علیه السلام شد و در مقابل ضریح ایستاد و حضرت را مخاطب ساخت در حالی كه گریه می كرد. سپس از حرم خارج شد.
هنگامی كه خواست از حرم خارج شود، سبب گریه ی او را پرسیدم؛ ولی جواب نداد.
بعد از چند روز باز به همراه جوانی به حرم مطهر آمد، آن جوان مقابل ضریح حضرت عباس علیه السلام قسم خورد و پنهانی از حرم خارج شد.
رو به آن مرد كردم و از چگونگی اتفاق پرسیدم.
گفت: این فرزند همسایه ماست، ما نسبت به او در مورد سرقتی كه در خانه ی ما واقع شده، شك داریم و چون با او گفت وگو كردیم، اظهار بی اطلاعی نمود و منكر شد و گفت: می خواهی نزد ضریح حضرت عباس علیه السلام قسم بخورم.
گفتم: آری، هم اكنون قسم خورد و رفت. عصر آن روز، همان مرد به اتفاق همسرش وارد حرم شد، در حالی كه اظهار خوشحالی می نمودند و شیرینی پخش می نمود.
گفتم: چه شده؟
جواب داد: به پشت بام خانه رفتیم، دیدیم پول هایمان به پشت بام افتاده و آن جوان فریاد می زند: من بودم دزدیدم (أنا الذی سرقت الفلوس).
این سزای كسی است كه سوگند دروغ به حضرت عباس علیه السلام بخورد. [1] .
[ صفحه 662]
در سال 1960 میلادی زایری از مردم بصره وارد حرم حضرت عباس علیه السلام شد و در مقابل ضریح ایستاد و حضرت را مخاطب ساخت در حالی كه گریه می كرد. سپس از حرم خارج شد.
هنگامی كه خواست از حرم خارج شود، سبب گریه ی او را پرسیدم؛ ولی جواب نداد.
بعد از چند روز باز به همراه جوانی به حرم مطهر آمد، آن جوان مقابل ضریح حضرت عباس علیه السلام قسم خورد و پنهانی از حرم خارج شد.
رو به آن مرد كردم و از چگونگی اتفاق پرسیدم.
گفت: این فرزند همسایه ماست، ما نسبت به او در مورد سرقتی كه در خانه ی ما واقع شده، شك داریم و چون با او گفت وگو كردیم، اظهار بی اطلاعی نمود و منكر شد و گفت: می خواهی نزد ضریح حضرت عباس علیه السلام قسم بخورم.
گفتم: آری، هم اكنون قسم خورد و رفت. عصر آن روز، همان مرد به اتفاق همسرش وارد حرم شد، در حالی كه اظهار خوشحالی می نمودند و شیرینی پخش می نمود.
گفتم: چه شده؟
جواب داد: به پشت بام خانه رفتیم، دیدیم پول هایمان به پشت بام افتاده و آن جوان فریاد می زند: من بودم دزدیدم (أنا الذی سرقت الفلوس).
این سزای كسی است كه سوگند دروغ به حضرت عباس علیه السلام بخورد. [1] .
[ صفحه 662]
[1] همان مصدر ص 37.